Dank aan de politie!
De cirkel is rond. Zes jaar geleden stond deze agent voor mijn deur met het slechtste nieuws. Vandaag mocht ik hem mijn boek overhandigen. Als dank voor het werk dat niet alleen hij, maar alle politiemensen na het ongeval van Michiel voor ons hebben gedaan.
Tijdens de koffiepauze op het politiebureau in Drachten heb ik mijn verhaal verteld aan alle aanwezigen en hen bedankt voor de ondersteuning die zij dagelijks bieden. De Politie Nederland wordt niet zo vaak bedankt voor de werkzaamheden die zij verrichten. Dat is voor mij een reden om dit hier te delen.
Onderstaand verhaal uit mijn boek, heb ik vanochtend voorgelezen.
Zondagochtend 1-10-2017, 9.30 uur.
In de verte hoor ik een deurbel. Ik schrik wakker. Het is echt, ik droom niet. Net doen alsof ik het niet hoor, denk ik. Met één oog werp ik een blik op de wekker. Wie staat er nou op zondagmorgen om 9.30 voor de deur?
De bel gaat nog een keer, ik kijk opzij. Jannus slaapt er gewoon doorheen. Ik stap uit bed en trek een duster aan, loop wat dizzy de trap af naar beneden. Door het melkglas van de deur zie ik de kleuren fluorescerend geel en zwart.
Shit, een agent. Staat de auto verkeerd? Ik doe de grendel van de voordeur en maak de hem voorzichtig open. In een flits zie ik vanuit mijn rechterooghoek een tweede agent op de achtergrond staan.
Alle alarmbellen in mijn hoofd gaan af. Iets in mij roept ‘gooi die deur weer dicht, niet opendoen’, maar mijn handen openen de deur.
Nog voordat de man die vooraan staat iets kan zeggen, stamel ik:
‘Dit is niet goed, dit is niet goed.’
‘Nee mevrouw,’ zegt de agent, ‘we hebben geen goed nieuws’, en hij stapt naar binnen. Zijn collega volgt hem. Opeens staan we met z’n drieën in de gang.
‘Helaas moet ik u vertellen dat uw zoon Michiel is overleden.’
uit: ‘Wat is er gebeurd?’ Hoofdstuk 1, de laatste verjaardag.
Joke Roelfsema – Uitgeverij Zilt
#slechtnieuwsgesprek #verliesvaneenkind #rouwophetwerk #verliesenrouw #rouwverwerking #boek #politiediensten #waardering #watisergebeurd #roelfsemarouwcoaching